Βιολόγικά παντζάρια Αγρόκηπος Χαλβατζή

Τα παντζάρια είναι ένα λαχανικό με μεγάλη διατροφική αξία , πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, φυλλικό οξύ, βιταμίνη Α και C . Αποτελεί μια εξαιρετική πηγή μετάλλων και ιχνοστοιχείων όπως ο σίδηρος, το μαγνήσιο, το κάλιο και ο χαλκός καθώς και απαραίτητων αμινοξέων. Είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος χάρη στις φυτικές ίνες που περιέχει και τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες και επίσης συμβάλλει στην θωράκιση του καρδιαγγειακού συστήματος.Το πρότυπο της μεσογειακής διατροφής προτείνει την κατανάλωση 4-5 μερίδων λαχανικών την ημέρα. Καλλιεργητικές Τεχνικές Σπορά Η σπορά του μπορεί να γίνει όλο το χρόνο, ωστόσο αποφεύγονται οι πολύ ζεστοί μήνες του καλοκαιριού, γιατί οι υψηλές θερμοκρασίες συχνά προκαλούν την εμφάνιση λευκών ομόκεντρων κύκλων στο εσωτερικό του παντζαριού. Οι συχνότερες περίοδοι σποράς είναι από το Μάρτιο – Μάιο και από τα τέλη καλοκαιριού μέχρι τα μέσα του Φθινοπώρου. Ένα σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι ότι ο καρπός του παντζαριού (που χρησιμοποιείται ως σπόρος) είναι συγκάρπιο (δηλ. περιέχει αρκετά σπέρματα μαζί) με αποτέλεσμα μετά την σπορά να φυτρώνουν στην ίδια θέση περισσότερα του ενός φυτά και να χρειάζεται αραίωμα. Μια πρακτική που ακολουθείται είναι η τριβή του συγκάρπιου ώστε να ξεχωρίσουν τα σπέρματα που περιέχει (2-3) και να αποφύγουμε να είναι δυνατόν το αραίωμα. Απαιτείται περίπου 1,5 κιλό σπόρου το στρέμμα, σε βάθος 1 – 2,5 εκατοστά και σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 25 – 30 εκ. Ο σπόρος ανάλογα με την θερμοκρασία του εδάφους βλαστάνει μετά από 8-15 ημέρες. Tα νεαρά φυτάρια εμφανίζονται σε 8-15 ημέρες από τη σπορά. Η βλάστηση του σπόρου μπορεί να γίνει σε ένα εύρος θερμοκρασιών 8-30°C. Η διάρκεια της καλλιέργειας στο χωράφι, από τη σπορά έως τη συγκομιδή, κυμαίνεται από 2,5 – 5 μήνες.   Λίπανση Με τη βασική λίπανση προστίθεται ολόκληρη η ποσότητα φωσφόρου και καλίου και μέρος της ποσότητας του αζώτου. Μία καλλιέργεια με μέση παραγωγή 3 τόνους/ στρέμμα αφαιρεί από το έδαφος 7,5 κιλά αζώτου, 3 κιλά φωσφόρου και 13 κιλά καλίου. Το παντζάρι έχει ανάγκη από ικανοποιητική υγρασία σε όλη την διάρκεια της καλλιέργειας. Το κορεσμένο όμως έδαφος θα δημιουργήσει προβλήματα στην ανάπτυξη της γογγυλόριζας. Αποφεύγονται τα ποτίσματα πριν από τη συγκομιδή γιατί αυξάνεται ο κίνδυνος να σχιστούν οι γογγυλόριζες, να μειωθεί η αποθηκευτική τους ικανότητα και να υποβαθμιστούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Έλλειψη της υγρασίας κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας, υποβαθμίζειποιοτικά τις γογγυλόριζες, καθώς γίνονται τραχιές και ινώδεις.   Συντήρηση Η απόδοση του παντζαριού κυμαίνεται από 2-4 τόνους στο στρέμμα. Αμέσως μετά τη συγκομιδή τα παντζάρια καθαρίζονται από τα κατεστραμμένα φύλλα, πλένονται και μεταφέρονται απευθείας στην αγορά προς πώληση. Η γογγυλόριζα μπορεί να συντηρηθεί για αρκετό διάστημα στο ψυγείο. Σε θερμοκρασία 4-8ºC και σχετική υγρασία 60-70% διατηρείται για τουλάχιστον 2 μήνες. Πιο ευαίσθητη στη συντήρηση είναι βρασμένη παρά ωμή.   Απόδοση Μελέτες έχουν δείξει ότι οι βιολογικές μέθοδοι έχουν κατά μέσο όρο 20% χαμηλότερες αποδόσεις σε σύγκριση με τη συμβατική καλλιέργεια. Η σταθερότητα της απόδοσης είναι γενικά καλύτερη με τη βιολογική γεωργία, εκτός από τις περιπτώσεις επιδημιών. Η βιολογική γεωργία είναι πιο επιρρεπής σε ζιζάνια και επιδημίες, πράγμα που σημαίνει ότι η σταθερότητα της απόδοσης μπορεί να είναι είτε καλύτερη είτε χειρότερη για τα οργανικά.   Νερό Η ρύπανση από τη γεωργία είναι συνήθως από το άζωτο και το φώσφορο. Τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούν νόστιμη τροφή για τα φύκια και άλλους υδάτινους οργανισμούς που μεγαλώνουν και μπορούν να «κλέψουν» το οξυγόνο. Τα ψάρια δεν μπορούν να ζήσουν σε νερό που δεν έχει οξυγόνο. Σε γενικές γραμμές, η βιολογική γεωργία τείνει να είναι λιγότερο επιβλαβής για τις κοντινές πηγές νερού εξαιτίας των χαμηλότερων εισροών αζώτου. Ποια όμως μέθοδος καλλιέργειας χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο μέρος του νερού καθώς, για κάποιες περιοχές, αυτό είναι ένα ζήτημα επειδή υποφέρουν από συχνές ελλείψεις νερού; Οι βιολογικές εκμεταλλεύσεις χρησιμοποιούν λιγότερο νερό ανά αγρόκτημα, αλλά επειδή τείνουν να έχουν χαμηλότερες αποδόσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί περισσότερο νερό ανά καλλιέργεια.   ΄Εδαφος Η υγεία του εδάφους τείνει να είναι καλύτερη κατά μέσο όρο στη βιολογική γεωργία λόγω των τύπων λιπασμάτων που χρησιμοποιούνται. Επειδή οι βιοκαλλιεργητές βασίζονται στην κοπριά και το λίπασμα, η ποσότητα οργανικής ύλης στο έδαφος είναι υψηλότερη Η οργανική ύλη παρέχει δομή στο χώμα και το προστατεύει από τη διάβρωση από το νερό και τον άνεμο. Οι ερευνητές θεωρούν ότι η βιολογική γεωργία απαιτεί περισσότερο εντατικό όργωμα ή ανακάτεμα του εδάφους, που μπορεί να διασπάσει και να αποδυναμώσει τη δομή του.   Υγεία των καταναλωτών Οι μετρήσεις για τα οφέλη στην υγεία είναι αβέβαιες και μεταβλητές και τα δεδομένα υπόκεινται σε πολλαπλές ερμηνείες. Έχουν πραγματοποιηθεί ελάχιστες μελέτες υψηλής ποιότητας σχετικά με τη θρεπτική αξία των βιολογικών προϊόντων σε σύγκριση με τις συμβατικές. Αυτό καθιστά δύσκολο να αποδειχθεί εάν η διατροφική ποιότητα των βιολογικών προϊόντων συνδέεται με χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης ασθενειών.